नैरोबी, 
चीनको बेल्ट एण्ड रोड इनिसिएटिभले आफ्नो मौलिक लक्ष्यहरू पूरा गर्न असफल भएको छ, फाउन्डेसन फर डिफेन्स अफ डेमोक्रेसीज (FDD) को नयाँ प्रतिवेदनले दाबी गरेको छ। गत वर्ष मात्रै चीनले बेल्ट एण्ड रोड इनिसिएटिभ (बीआरआई) को १० औं वार्षिकोत्सव भव्यताका साथ मनाएको थियो।
यो चीनको महत्वाकांक्षी पूर्वाधार कार्यक्रम हो, जसको उद्देश्य उदीयमान बजारहरूमा प्रवेश गर्ने र एशियालाई युरोप र विश्वका अन्य भागहरूसँग जोड्ने लक्ष्य राखिएको छ। तर, चीनले यो परियोजनालाई गरिब देशहरूलाई ऋण दिएर दास बनाउन पनि प्रयोग गर्छ। त्यसपछि उसले ती देशका स्रोतहरू कब्जा गर्छ। बीआरआई सदस्य राष्ट्रहरू पाकिस्तान, श्रीलंका, माल्दिभ्स, नेपाल र लाओस यसका प्रत्यक्ष उदाहरण हुन्।
राष्ट्रपति सी चिनफिङले 1,500 वर्ष भन्दा पुरानो यूरेसियाली व्यापार मार्ग सिल्क रोडको आर्थिक र राजनीतिक प्रभावलाई दोहोर्याउन परिवर्तनकारी प्रयासको रूपमा 2013 मा बीआरआई सुरु गर्नुभयो। “टाइटनिङ द बेल्ट वा रोडको अन्त्य? चीनको बीआरआई एट १०” शीर्षकको प्रतिवेदनले बीआरआईले सामाजिक, आर्थिक र वातावरणीय विनाश निम्त्याएको तर्क गरेको छ।
बढ्दो भ्रष्टाचारले चीन र पैसा लिने सरकारहरू विरुद्ध राजनीतिक प्रतिक्रियालाई पनि जन्म दिएको छ। प्रतिवेदनले इक्वेडर, जाम्बिया र प्रजातान्त्रिक गणतन्त्र कङ्गोका केस स्टडीहरू जाँच गर्यो र लेखकहरूले चीनको विकास कोषमा भ्रष्टाचार र अपव्यय व्याप्त भएको फेला पारे, जबकि सहभागी देशहरूले लिएको ऋणले महत्त्वपूर्ण नोक्सान पुर्यायो।
BRI ले पूर्वाधारको लागि उदीयमान बजारहरूमा $ 1 ट्रिलियन पूँजी इन्जेक्सन गरेर तत्काल आवश्यकताहरू सम्बोधन गर्न खोज्यो, र धेरै परियोजनाहरूले स्थानीय समुदायहरूलाई आर्थिक वृद्धि प्रदान गरे। तर, व्यवहारमा, BRI ले आफ्नो अपेक्षित लक्ष्य हासिल गर्न सकेन। “दुर्भाग्यवश, उत्पादक सम्पत्तिहरू एक हातले बनाइयो भने भ्यानिटी प्रोजेक्टहरू अर्को हातले बनाइयो,” रिपोर्टका सह-लेखक र एफडीडीको सेन्टर अन इकोनोमिक एण्ड फाइनान्सियल पावरका उपनिर्देशक जोश बिरेनबमले फक्स न्यूज डिजिटललाई भने। जोखिमपूर्ण योजनाहरूले अनावश्यक रूपमा सिर्जना गर्यो। वा गुणस्तरहीन पूर्वाधार हुन ।
जसका कारण देशमा ऋण उठ्यो तर ऋणको पैसाबाट भएको विकासको लाभ भने हुन सकेको छैन । बजार दरमा अपारदर्शी ऋणले कम्तीमा यो किन्न सक्ने देशहरूको लागि ऋण संकटलाई बढायो। आलोचकहरू भन्छन् कि चिनियाँ कम्युनिष्ट पार्टी पनि बीआरआई कार्यक्रमले आफ्नो पैसा कसरी खर्च गर्छ भन्ने बारे पारदर्शी छैन।
प्रतिवेदनले नोकरशाही अस्पष्टताले परियोजनाहरू कहिले असफल भइरहेका छन् भनेर स्वतन्त्र विश्लेषकहरूलाई थाहा पाउन धेरै गाह्रो बनाउँछ भनी उल्लेख गरेको छ। पैसा राम्रोसँग खर्च भइरहेको छ कि छैन भनेर प्रभावकारी रूपमा सुनिश्चित गर्न अनुगमन एजेन्सीहरू स्थापना गर्न बेइजिङ पनि अनिच्छुक छ।
